Najdalsze obserwacje z Polski

Wykaz najdalszych udokumentowanych fotograficznie obserwacji obiektów naziemnych z terenu Polski – dalekie obserwacje na odległość co najmniej 200 kilometrów (stan na 12.01.2023).

Obecnie najdalszym obiektem sfotografowanym z Polski są austriackie Alpy widziane ze Śnieżnika w Sudetach, z odległości 292,5 km.
Z nieco mniejszego dystansu (258 km) obserwowano Rumunię – szczyt Vlădeasa z Tarnicy w Bieszczadach czy czeską Szumawę z Karkonoszy (243 km).
Kolejne miejsca zajmują czeskie Sudety (Wysoki Jesionik) widziane z Tatr oraz Tatry z Roztocza, Wyżyny Lubelskiej i Góry Kamieńskiej na Nizinie Mazowieckiej, przeplatane kilkoma innymi obserwacjami. I tak na Rysach udokumentowany został widok na Ukrainę (Stoj 235 km), a z bieszczadzkiej Tarnicy dostrzeżono oddalony o ponad 225 km najwyższy szczyt Niżnych Tatr – Dziumbier.
Następnie mamy liczne obserwacje Tatr z Gór Świętokrzyskich i sąsiednich terenów – Tatry były widziane też m.in. z Bramy Opatowskiej w Sandomierzu czy pobliskich Gór Pieprzowych. W podobnym zakresie odległości znajdziemy też kilka innych miejsc – Tatry były widoczne m.in. z Góry Chełmo w woj. łódzkim, z Gór Opawskich w Sudetach i Góry Świętej Anny, a ukraińskiego Stoja obserwowano z Radziejowej w Beskidzie Sądeckim. Na uwagę zasługuje najdalsza obserwacja Beskidów Zachodnich z Polski – Skrzyczne z Kalenicy (206,5 km) oraz najdalszy widok na Sudety spoza Tatr – Wysoki Jesionik z Kamiennika w Beskidzie Wyspowym (ok. 205,5 km). Listę zamyka widok ze Śnieżki na szczyt Kleiner Fichtelberg w niemieckich Rudawach.

Przedstawione obserwacje dotyczą obiektów znajdujących się na powierzchni Ziemi – naturalnych (np. góry) bądź zbudowanych przez człowieka i zostały wykonane również z powierzchni Ziemi lub obiektów z nią związanych.

Jeśli przy dacie jest gwiazdka, po kliknięciu na + przy numerze obserwacji (po lewej stronie tabeli) otworzy się dodatkowa rubryka zawierająca dane innych istotnych obserwacji z tego samego punktu bądź obserwacji z jego okolicy. Przeważnie są to pierwsze obserwacje tych samych pasm górskich, na nieco mniejszą odległość.

 


 

1 Odległości obliczono na podstawie współrzędnych geograficznych za pomocą kalkulatora Eda Williamsa według dwóch modeli kształtu Ziemi, z zaokrągleniem do 0,1 km. Model FAI (Międzynarodowej Federacji Lotniczej) to kula o promieniu 6371 km, natomiast WGS-84 jest dokładniejszym modelem elipsoidalnym. Model FAI bardziej odbiega od rzeczywistego kształtu planety, ale wymaga znacznie mniej skomplikowanych obliczeń i jest często używany do pomiarów odległości np. na Mapach Google czy w symulatorze panoram Ulricha Deuschle. Kolejność obserwacji w tabeli jest określona według odległości w modelu FAI. W przypadku identycznych odległości po zaokrągleniu do 0,1 km, kolejność jest ustalona na podstawie wartości z dokładnością 0,01 km.
2 Daty i autorzy dotyczą pierwszych obserwacji danego obiektu z danego miejsca (jeśli nie podano inaczej).
3 Brak dokładnej lokalizacji punktu obserwacji. Dla Kamiennika podano odległość według źródła. Dla Milczan odległość jest orientacyjna – w źródle nie jest określona odległość do najdalszego widocznego szczytu – Kończystej.

 

Odległości do widocznych szczytów górskich podano do ich wierzchołków. Obserwacje obiektów znajdujących się w różnych makroregionach fizycznogeograficznych z tego samego punktu traktowane są jako oddzielne. Przy określaniu położenia punktów według podziału administracyjnego wykorzystano dane dostępne w Geoportalu, natomiast według podziału fizycznogeograficznego – Geoserwis Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska.

Autorzy opracowania: Łukasz Wawrzyszko, Paweł Kłak